Ik verlangde ernaar te vertragen in plaats van alweer te versnellen, steeds de semesters en kwartalen van het schooljaar achterna.

Ik verlangde naar het leven volgens de seizoenen, naar het toelaten van mist in mijn gedachten en zonneschijn in mijn hart.

Ik verlangde ernaar mezelf over te leveren aan emotionele beroering, opgewekt door het geschreven woord.

‘Lieve Zuiderburen, in’t Noord is het ook plezant’, valt te lezen op een spandoek in de Beeldhouwersstraat. Je kan er dan ook niet rond wanneer je ronddwaalt op ‘t Zuid in Antwerpen. Het Koninklijk Museum van Schone Kunsten heropent op 24 september zijn deuren.

In mijn lijstje van ‘dingen die je zeker NIET moet doen tijdens een fietsvakantie in Ierland’, staat op de vierde plaats: antwoorden op de vraag hoe het met je gaat, of in het Iers-Engels "Hawaaje?”

Net als bij de vraag "Hoe is’t?"

word je namelijk niet geacht daadwerkelijk te vertellen hoe het met je gaat.

Het duurde een tijdje voor ik het beet had, dat ‘niet antwoorden’ op deze vraag.

Mijn reis door Ierland heeft me niet alleen ongelooflijk veel deugd gedaan, het heeft me zo geprikkeld dat ik er nog steeds van droom. Mijn fiets die door de mannen van Richies Bike Store vakkundig uit elkaar werd gehaald en als losse puzzelstukjes in een doos terug mee naar België kwam, is ondertussen al even vakkundig terug in elkaar gezet door Tom, de fietsenmaker van achter onze hoek.

Donderdag 18/8

De Roos van Tralee

Dinsdag 16/8