In mijn lijstje van ‘dingen die je zeker NIET moet doen tijdens een fietsvakantie in Ierland’, staat op de vierde plaats: antwoorden op de vraag hoe het met je gaat, of in het Iers-Engels "Hawaaje?”
Net als bij de vraag "Hoe is’t?"
word je namelijk niet geacht daadwerkelijk te vertellen hoe het met je gaat.
Het duurde een tijdje voor ik het beet had, dat ‘niet antwoorden’ op deze vraag.
Dat had waarschijnlijk te maken met het feit dat Ieren deze vraag stellen als begroeting.
Waar wij ‘Hoe is’t?’ vooral gebruiken wanneer we mensen ontmoeten met wie we op zijn minst al eens eerder een praatje hebben gemaakt, roepen Ieren ‘Hawaaje?’ naar iedereen die ze tegenkomen.
De buschauffeur, de dame aan de kassa in de supermarkt, de boer aan de kant van de weg, het lijkt wel of ze allemaal willen weten hoe het met je gaat, maar in werkelijkheid verwachten ze niet meer terug dan een knikje met je hoofd of een minzaam opgestoken hand.
Wanneer je, zoals het mij wel eens overkwam, toch in de verleiding komt deze vraag daadwerkelijk te beantwoorden, vinden ze steevast een excuus om zich midden tijdens je uitleg uit de voeten te maken.
Dat betekent overigens niet dat ze niet geïnteresseerd zijn in je verhaal. In tegendeel! De meeste Ieren zijn erg nieuwsgierig. Zodra ze de kans zien en zonder veel bloot te geven van zichzelf, verleiden ze je met enkele zeer concrete vragen tot het vertellen van je diepste geheimen.
Streske
Dus op de vraag ‘Hawaaje?’, schakel ik mijn gezicht naar ‘neutraal’ en knik ik je vriendelijk toe.
Wanneer je echter bij me komt zitten en me vraagt of ik het allemaal wel red, zo op mijn drieënvijftigste in een nieuwe en overigens toffe school, vertel ik je in alle eerlijkheid dat het niet meevalt om me in te werken in al die 'andere' digitale systemen en dat ik met de bibber zit omdat ik morgen voor het eerst na drie jaar weer voor de klas sta … al is het dan maar tijdelijk en in vervanging van de zoveelste corona-afwezige juf. Maar omdat ik hun nieuwste touchscreen (nog) niet in de vingers heb en ik ook nog geen account heb voor de bordboeken sta nog net niet surfersgewijs met mijn handen in de lucht te zwaaien.
foto: Priscilla Du Preez via Unsplash
Reactie plaatsen
Reacties
hewel Kristel, dat is zeker een reden om een beetje stress te hebben, kan ervan meespreken. Maar komt allemaal wel goed, geef je eigen de tijd en de leerlingen zullen je helpen wees daar maar zeker van. In ieder geval, veel succes!
Dag Marleen
Het viel inderdaad uiteindelijk goed mee, al kwam dat mssch ook omdat er het grootste deel van de voormiddag een auteurslezing was 😁
Goe bezig 🥳
Wat denk ik veel aan jou en wat wens ik jou het beste toe, in gedachten probeer ik dan even in jouw schoenen te staan😘♥️ maar wat ga je dat weer goed doen🐞🫶
Hey Kristel. Knap hoor wat jij allemaal onderneemt. Ook al is het met bibberende benen. Je staat er toch maar weer en ik ben ervan overtuigd dat je een fantastische juf en collega bent! Weet ook dat jij uiteindelijk zelf het belangrijkste instrument bent in je klas, niet de digitale en andere middelen! Warme groet, Goedele