Slechts enkele dagen na mijn afstuderen in juli 1994 ruilde ik de hitte die België toen teisterde voor een meer gematigde en vooral natte zomer in Noord-Ierland waar Wim al bijna een jaar werkte en woonde.

Ik herinner me nog levendig de pretlichtjes in de ogen van de douanier die bij een controle van mijn rugzak onder een doos kleurpotloden en een schetsblok ook een ruime voorraad condooms aantrof. Ik herinner me ook nog het schaamrood dat naar mijn wangen kroop terwijl ik hem in mijn beste Engels stotterend uitlegde dat ik mijn verloofde al bijna een jaar niet had gezien.

‘Industrial blasting’ lees ik op de zijkant van de bestelbus die dwars over de dijk geparkeerd staat. Enkele meter verderop worstelt een eerder tengere figuur met een enorme ‘slang’ waaruit samengeperste lucht en straalgrit het wegdek opspuiten. 

In deze hectische laatste dagen van het schooljaar durf je het al wel eens vergeten, maar je bent geen to-dolijst.

Net als andere collega’s uit het onderwijs snel ik me naarstig door de laatste week, me angstig afvragend of ik alle ‘moetjes’ afgevinkt krijg in deze laatste vier dagen.

Net als andere collega’s uit het onderwijs tel ik evengoed de dagen af naar die welverdiende zomervakantie, door de stress van de eindspurt een hoogdringende en welgekomen pauze.

Door van de ene taak naar de andere te hollen, geven we geen aandacht meer aan de tijd en de ruimte tussen twee taken door, terwijl het vaak die tijd en ruimte is die vorm geeft aan het geheel.

De voorbereidingen voor mijn fietstocht naar Ierland nemen steeds concretere vormen aan. Naast het verzamelen van allerlei materialen (fietsoutfit, reserve onderdelen, kampeergerief, kaarten, bescherming tegen de regen) durf ik mezelf wel eens te verliezen in de iets minder dringende facetten van de voorbereiding.

Ik werd pas enkele jaren gelden fan van haar toen ik, eerder per ongeluk, haar boek ‘Just Kids’ las over haar vriendschap met Robert Mapplethorpes. Tot dan wist ik over Patti Smith, geboren in 1946, slechts dat ze tot de groten der aarde gerekend werd, onder andere vanwege haar samenwerking met R.E.M. en Bob Dylan.

Het pelgrimsvirus lijkt wel besmettelijk. Ik voelde het al kriebelen, weken geleden toen ik met mijn zus haar pelgrimszegen ging halen in Mechelen. Het idee rust te vinden in het onderweg zijn, was erg verleidelijk. In een kathedraal, afgeladen vol met pelgrims ligt de infectiegraad hoog, en dus …