Ik werd pas enkele jaren gelden fan van haar toen ik, eerder per ongeluk, haar boek ‘Just Kids’ las over haar vriendschap met Robert Mapplethorpes. Tot dan wist ik over Patti Smith, geboren in 1946, slechts dat ze tot de groten der aarde gerekend werd, onder andere vanwege haar samenwerking met R.E.M. en Bob Dylan.
Gisteren stond de 76 jarige ‘godmother of punk’ in het Koninklijk Circus in Brussel. En ik bedoel dat ze er letterlijk stond. Ondanks foutjes, zoals ze het zelf verwoordde, was haar boodschap even krachtig, zo niet krachtiger, dan pakweg 50 jaar geleden. Deze doorwinterde, revolutionaire dame zingt en springt alsof ze 20 is, maar haar teksten getuigen van een ervaringsrijk en weldoordacht leven.
een verfrissende fusie van poëzie en muziek
Ze bracht eigen werk, sterke poëtische teksten afgewisseld met stevige drumwerk en ronkende gitaren van onder meer haar zoon Jackson. Daarnaast was er plaats voor covers, mooier dan de originele versies, van haar zielsverwanten Neil Young en Bob Dylan. Ik had haar graag ook nog haar versie van ‘Smells Like Teen Spirit’ horen zingen, al was het maar om mijn buurman lik op stuk te geven omdat hij zich luidkeels ergerde aan haar vergeetachtigheid en de mede daardoor veroorzaakte chaos tussen de nummers door. Volgens mij had hij echt niet door welk icoon zich daar op gevorderde leeftijd nog uit de naad stond te zingen.
Het publiek dat zich, tot Patti’s grote verwondering, slechts op een meter afstand van haar bevond, ging regelmatig met haar in interactie. Het liet zich gewillig opzwepen en met momenten leek het alsof ik een of andere linkse partij bijeenkomst bijwoonde.
Hoe dan ook, Patti Smith kwam, zag en zong haar volgelingen toe. Ik was dolgelukkig dat ik erbij mocht zijn.
Foto: Annie Spratt via Unsplash
Reactie plaatsen
Reacties